هر روز این امکان وجود دارد که دیگران ما را ناراحت کنند و این امر بخشی از زندگی انسان است و در حاشیه روابط اتفاق می افتد. آسیب وارد شده، چه عمدی باشد و چه غیر عمدی، ناراحتی و رنج آن واقعی است. و ممکن است خیانت، غیبت و ... باشد. یا ممکن است کسی که ما دوستش داریم، ما را رها کند و یا کسی که به او اعتماد داریم ما را فریب دهد و یا توهین بشنویم و بسیاری از موارد دیگر. ولی آن چه که اهمیت دارد واکنش ما در برابر این حوادث است. زمانی که آسیبی به ما وارد می شود و یا رنجیده خاطر می شویم، بر سر دوراهی قرار می گیریم که او را ببخشیم و یا انتقام بگیریم. حتی اگر در اوج عصبانیت و ناراحتی باشیم باز هم حق انتخاب دست خودمان است. اگر که تصمیم به بخشش گرفته اید پس با ما برای ادامه مطلب همراه باشید.

بیان ماجرا:

بر اساس مطالعات مشاوره خانواده خوب این بخش به ما کمک می کند که چگونه آن چه را که از ما گرفته شده است را دوباره برگردانیم و این که چه درکی از ناراحتی و رنج خود داشته باشیم. مطالعات نشان می دهد که ما دو نوع حافظه داریم که شامل حافظه پنهان و آشکار می باشد. زمانی که حادثه ای را به یاد می آوریم و می دانیم که چه اتفاقی افتاده است خاطرات آشکار ما شکل می گیرند ولی نوع دیگر زمانی که اتفاقی را تجربه می کنیم که آگاهی ما نسبت به آن هشیارانه نیست در این صورت خاطرات پنهان در ما شکل می گیرند بر اساس این مطالعات می توان گفت که اگر ما از سابقه آسیب ها و صدمات خودمان با خبر باشیم و آن ها را بیان کنیم می تواند به امر بهبودی و رهایی ما از آسیب های گذشته کمک کند. و در واقع سازگاری ما بیشتر می شود و می توانیم بهتر استرس و تنش را در خود مدیریت کنیم و به آرامش برسیم. البته بیان ماجرا خود دارای نکته های مهمی است که باید به آن ها توجه کرد.

ابراز ناراحتی و بر زبان آوردن آن:

طبق نظر بهترین مشاور ازدواج اگر که ناراحتی هایمان را در خود نگه داریم و آن ها را بیان نکنیم به مرور زمان با درجه بیشتری آن ها را حس خواهیم کرد و بیشتر ناراحت خواهیم شد اما هر یک از ما باید جرات داشته باشیم تا ناراحتی هایمان را که موجب شرمندگی و تحقیر می شوند را بیان کنیم. و فقط تنها راه التیام و آرام کردن این درد آن است که آنچه موجب رنج و درد ما می شود، بیان کنیم. و در نتیجه مانع ریشه دواندن درد و رنج در درون خود می شویم. 

بخشش:

وقتی با ماجرای خود آشنا شدیم و ناراحتی هایمان را بیان کردیم گام بعدی بخشش است. گاهی این گزینه سریع اتفاق می افتد و گاهی به کندی پیش می رود. بخشش صرفا یعنی پذیرفتن واقعیت شرایط و رها کردن حادثه ای که قابل تغییر نیست و این امر به معنای چشم پوشی از عملی که اتفاق افتاده و موجب ناراحتی شده است، نیست و به معنای این نیست که فرد از هر خطایی خود را مبری سازد. وقتی ناراحت هستیم و درد داریم و یا کسی کاری کرده که باعث شده از دست او عصبانی باشیم، تنها راه پایان دادن به این احساسات این است که آن ها را بپذیریم. اگر که راهی پیدا کنیم تا این فرایند را نادیده بگیریم دچار انواع معضلات می شویم. و اگر به مرحله بخشش نرسیم ، بخشی از وجود ما آن گونه که باید و شایسته است، رشد نخواهد کرد. بر اساس مطالعات روانشناسی مشاوره بسیاری از ما با این باور زندگی می کنیم که نفرت از کسی که موجب ناراحتی ما شده، به نحوی درد و رنج ما را بر طرف می کند، یا بر این باور هستیم که نابودی دیگران زخم ها و درد های ما را بر طرف خواهد کرد. در حالی که این طور نیست. افراد بسیاری این مسیر را طی می کنند و بعد از آسیب های فراوانی که می بینند که درد همچنان باقی است، ولی بخشش تنها راه برطرف کردن زخم های عمیق و درد های شدید خسارت ها است. 

اصلاح رابطه و یا قطع آن:

طبق نظر مشاوران کلینیک روانشناس گام آخر این است که رابطه خود را با کسی که موجب ناراحتی شما شده است اصلاح و یا رابطه را قطع کنید. حتی اگر با طرف مقابل هرگز صحبت نمی کنید، حتی اگر او را دوباره نمی بینید، یا اگر حتی فوت شده باشد در هر حال وجود او شدیدا بر زندگی شما تاثیر می گذارد. برای این که مسیر بخشش را به پایان برده باشید و به آرامش برسید یا باید رابطه خودتان را با او اصلاح کنید و ادامه دهید و یا رابطه را قطع کنید. ولی در پایان مسائل را فراموش می کنید و دلخوری ها و رنجش ها برطرف می شوند و با اصلاح رابطه و یا رها کردن است که می توانید آینده خود را بدون توجه به گذشته رقم بزنید.