یکی از پیامدهای نگرانی، به وجود آمدن اضطراب در غیاب تهدید بیرونی است. نگرانی یا تداوم بخشیدن به افکار و تصویرهای ذهنی تهدید کننده ای که وجود خارجی ندارند و همچنین خطرهایی که وقوع آن ها را در آینده پیش بینی کرده است، موجب تداوم اضطراب می شود. به این ترتیب نگرانی هم در سبب شناسی و حفظ اضطراب نقش دارد. 

کدام نگرانی مفید و کدام یک غیر مفید است؟

بر اساس نظر درمانگر افسردگی طبق تعریف، نگرانی، علامتی پاتولوژیک محسوب نمی شود اما می تواند به کارکرد شخص آسیب برساند و زمانی که افراطی شود، رنج و پریشانی زیادی ایجاد کند. مطالعات نشان می دهد که نگرانی مفید می تواند به مسئله گشایی موثر در زمینه رویدادهای استرس زای زندگی منجر شود چرا که نگرانی در برگیرنده مقابله فعال است که بر مشکل، جست و جوی اطلاعات و جهت گیری نسبت به تکلیف با کمترین میزان اضطراب مبتنی است. از طرفی نگرانی آسیب شناختی با ویژگی های زیر شناخته می شود که شامل فراگیر و نافذ بودن، زمان بر بودن، غیر قابل کنترل بودن و تمرکز داشتن بر موضوعات جزیی و دور دست که در عین حال شخصی هستند و به آینده ربط دارند، وجود سو گیری انتخابی و .. است. در نگرانی غیر مفید، بیمار نگران پرسش های بی جواب می شود و راه حل هایی را که دازد به دلیل ای که کامل و بی نقص نیستند رد می کند. به دلیل نزدیکی بین نگرانی و اضطراب ترسیم یک مرز واضح میان نگرای انطباقی و گرانی آسیب شناختی بسیار دشوار است. نگرانی زمانی می تواند مفید باشد که فرد تهدید ادراک شده را بسیار محتمل و قریب الوقوع تلقی کند و همان هنگام بتواند چاره ای برای آن بیندیشد و به جای تمرکز به بسیاری از اتفاق ها فقط روی حادثه واحد متمرکز شود و راه حل های موجود را به دلیل ناکام بودنشان رد نکند.

تفاوت نگرانی با اختلال وسواسی چیست؟

طبق نظر بهترین روانشناس شباهت نگرانی و افکار وسواسی در این است که هر دو تکراری، غیر قابل کنترل و غیر قابل پذیرش و افراطی هستند. حتی افرادی که نگرانی افراطی دارند غالبا درگیر برخی تشریفات می شوند. اما مطالعات شان داده است که افکار وسواسی به لحاظ محتوا ، طول مدت، شکل یا فرم و پذیرفتنی بودن برای شخص با یکدیگر فرق دارند. برای مثال محتوای نگرانی غالبا به تجارب زندگی روزمره مربوط می شود در حالی که محتوای وسواسی ها غالبا شامل آلودگی، روابط جنسی، پرخاشگری و مذهب است. و می توان گفت که نگرانی بیشتر به شکل فکر، و در قالب بازنمایی های بانی و کلامی بروز می کند اما وسواس در اشکال مختلفی ظاهر می شود مثل افکار، تصاویر ذهنی و .... با این که هر دو می تواند برای بیمار غیر قابل کنترل باشد ولی گرانی به اندازه وسواس غیر قابل مقاومت و مزاحم نیست. 

تفاوت نگرانی و افکار خودآیند منفی:

افکار خودآیند به سرعت روی می دهند و در ظاهر جنبه ی خود به خودی دارند و به شکل تصویری یا کلامی بروز می کنند افکار خود آیند، بیشتر بازتابی و غیر ارادی به نظر می رسند اما از انجا که ارادی و دائمی تر است به اختصاص به توجه فراوان تری نیاز دارد.

تفاوت نگرانی با نشخوار فکری:

نگرای معمولا امروزه تحت عنوان افکار تکراری بیان می کنیم . افکار تکراری انواع مختلفی دارد که متداول ترین آن ها عبارت اند از نگرانی و نشخوار فکری است. نشخوار فکری یکی از عوامل آسیب پذیری مهم برای پیش بینی شروع علاوم افسردگی و تداوم یافتن آن هاست. این در حالی است که نگرانی را عمدتا با اضطراب مرتبط دانسته اند و همچنین یکی از تفاوت های میان نگرانی و نشخوار فکری، به جهت گیری زمانی آن ها مربوط می شود. نشخوار فکری و افکار افسرده وار، عمدتا رو به گذشته هستند در حالی که جهت گیری زمانی نگرانی عمدتا معطوف به رویدادهای آینده است. این دو فرایند شناختی به لحاظ محتوا نیز با یکدیگر فرق دارد. نگرانی غالبا متمرکز بر مسئله گشایی است. در حالی که نشخوار فکری با درون مایه های فقدان ارتباط دارند. به بیان واضح تر، در هنگام نشخوار فکری، ب غالبا درگیر برخی تشریفات می شوند.یمار بر علل و عواقب مشکلات گذشته فکر می کند و تمرکز بر آن ها دارد ، بدون این که به سمت نوعی مسئله گشایی سازنده و فعال حرکت کند در حالی که نگرانی نوعی فرایند انتظاری است که طی آن بیمار، برای جلوگیری از مشکلات آینده یا به حداقل رساندن آن ها تلاش می کند و جتی ممکن است به منظور کاهش هیجان های منفی مرتبط با تجسم های فاجعه آمیز و مزاحم، از راهبرد اجتناب شناختی استفاده کند. 

در سالهای اخیر ماهیت و کارکرد نگرانی موضوع پژوهش های بسیاری بوده است. مطالعاتی که به دنبال تمایز نهادن بین نکرانی و اضطراب بوده اند، نشان داده اند که عمدتا نگرانی موجب تولید اضطراب می شود نه این که اضطراب باعث نگرانی شود. بر اساس مطالعاتی که پژوهشگران انجام اده اند تعریف نگرانی را به این صورت بیان کرده اند که نگرانی، زنجیره ای از افکار و تصاویر ذهنی است که سرشار از عواطف منفی و نسبتا غیر قابل کنترل است و فرایند نکرانی حاکی از تلاش هایی برای درگیر شدن در حل مسئله به شکل ذهنی است و فرد می خواهد موضوعی را حل کند که اگر چه عواقب آن نا معلوم است ، اما احتمال یک یا چند پیامد منفی احتمالی در آن وجود دارد در نتیجه نگرانی ارتباط نزدیکی با فرایندهای ترس دارد. همانطور که در قسمت بالا اشاره کردیم تشخیص بین نگرانی و اضطراب دشوار استو اگر که نمی دانید درگیر با کدام هستید و توانیی کنترل بر روی آن ها را ندارید به صورتی که زندگی و عملکرد کلی شما را در ابعاد مختلف مانند تحصیلی، شغلی، ارتباطی و اجتماعی و ... تحت تاثیر منفی قرار داده است، جهت تشخیص درست و یادگیری راه حل های موثر برای کنترل و بهتر کردن شرایطتان با کلینیک روانشناسی در ارتباط باشید.