نگرانی از دیدگاه روانشناسی فرایندی شناختی است که در ذهن رخ می دهد و شامل پیش بینی ذهن و آماده شدن برای پیامدهای منفی احتمالی در آینده است. که شامل دو مولفه است یکی از آن ها تفکر درباره ی چیزهای منفی که می تواند اتفاق بیفتد و پیامدهایش است و مولفه دوم، حل مسئله یا تلاش ذهنی برای برخورد با این پیامدهای منفی پیش بینی شده است. نگرانی می تواند به عنوان برنامه ریزی ذهنی و امادگی برای اینده و ایجاد سناریوهایی برای پیش بینی انچه ممکن است اتفاق بیفتد و این که چگونه می توانید از پس ان ها برایید.

طبق نظر مشاور روانشناس نگرانی ها افکاری درباره آینده هستند. حتی اگر درباره یک رویداد گذشته فکر می کنید، زمانی که نگران هستید، به موارد و جنبه های مرتبط با اینده رویداد توجه می کنید. از طرفی نگرانی ها، همیشه منفی هستند. زمانی که درباره پیامدهای احتمالی اینده نگرانید، به چیزهای مثبتی که می توانند رخ دهد توجه نمی کنید چون ان ها به هیچ گونه حل مسئله ذهنی نیاز ندارند. در عوض نگرانی هایتان بر چیزهای بدی که ممکن است رخ دهد متمرکز است. از این رو، محتوای نگرانی ها به فاجعه امیز بودن گرایش دارد، به این معنی که بر بدترین سناریو ها متمرکز می شوید، حتی اگر از نظر منطقی بدانید که احتمالش خیلی کم است.

راه اندازهای نگرانی چه مواردی هستند؟

پژوهش ها در مرکز مشاورین نشان داده است که راه انداز های نگرانی، تجربه رویدادهای مبهم، جدید و غیر قابل پیش بینی هستند. به بیان دیگر ، زمانی که با موقعیتی مواجه می شوید که پیامد ان روشن نیست و غیر قابل پیش بینی است. مورد دیگر موقعیتی که برای شما کاملا تازه است و یا موقعیتی که به خوبی مشخص نیست و مبهم است. با توجه به این که در این موقعیت ها درباره پیامد، بلاتکلیفی وجود دارد و واقعا نمی دانید که چه اتفاقی خواهد افتاد نگرانی ایجاد می شود.

چه زمانی نگرانی مشکل ساز است؟

توجه داشته باشید که هر فردی گاهی اوقات نگرانی هایی را تجربه می کند و این کاملا طبیعی است. برای نمونه، ما همگی در طول تغییرات اساسی زندگی یا استرس، نگرانی را تجربه می کنیم. ممکن است متوجه شده باشید زمانی که مسئولیت های شغلی تان بیشتر می شود، امتحان دارید، یا زمانی که یکی از اعضای خانواده بیمار می شود و یا وقتی رویداد مهمی در زندگی تان وجود دارد مانند رفتن به خانه جدید یا ازدواج کردن که نگرانی هایی را تجربه خواهید کرد. موقعیت های غیر قابل پیش بینی، جدید و مبهم باعث نگرانی ها می شوند. و واقعیت این است که نگرانی دلیل بر این که مشکلی وجود دارد نیست . بنابراین چه زمانی نگرانی تبدیل به یک مشکل می شود؟ در سلامت روان، نگرانی را زمانی مشکل ساز می دانیم که اکثر روز وجود دارد، نسبت به موقعیت افراطی است، کنترل ان دشوار است. و در زندگی فرد اختلال ایجاد می کند و منجر به پریشانی می شود. همچنین کاهش در کیفیت زندگی می تواند علامتی از مشکل یا نگرانی باشد. 

درک اضطراب:

طبق نظر مشاورین خانواده در حالی که نگرانی ها در ذهن رخ می دهد ، اضطراب در بدن رخ می دهد. اظراب نام کلی تعداد مختلفی از احساس های جسمی است که هنگامی که افراد در خطرند یا به نوعی احساس خطر می کنند، تجربه می کنند. احساس های اضطرابی می توانند شامل تپش قلب، تغییرات تنفس، مشکلات معده، تعریق، لرزش، گر گرفتگی بی قراری، عصبی بودن و سرگیجه باشد. اضطراب، بخشی از سیستم بزرگ تر طراحی شده در بدن برای پاسخ به خطر و تهدید است. گاهی این سیستم شناسایی تهدید و جنگ و گریز نامیده می شود و این سیستم برای جنگیدن با تهدید و هم برای فرار از ان اماده می کند. 

زمانی که اضطراب تبدیل به مشکل می شود:

شباهت اضطراب با نگرانی این است که صرفا مضطرب بودن به معنی داشتن یک مشکل نیست. احساس های جسمی اضطراب برای محافظت از خطر ضروری هستند. علاوه بر این، تجربه گاه گاهی اضطراب در موقعیت های مبهم، جدید و غیر قابل پیش بینی طبیعی است. اگر چه اضطراب، در موقعیت هایی که از نظر جسمانی خطرناک نیستند می تواند مزاحمت ایجاد کند، اما تنها زمانی که بار ها و بارها تجربه شود و به زندگی روزمره شما اسیب بزند، مشکل ساز می شود. 

اختلال اضطراب فراگیر چیست؟

بر اساس مطالعات مشاوره قبل ازدواج این اختلال نگرانی مفرط و غیر قابل کنترل درباره رویدادهای روزمره است. در اختلال اضطراب فراگیر ، نگرانی مزمن است و نگرانی مفرط حداقل 6 ماه وجود دارد و ناشی از یک عامل استرس اور در زندگی فرد نیست. چند علامت برای افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر وجود دارد که شامل احساس بی قراری، برانگیختگی و عصبانی بودن، به اسانی خسته شدن ، مشکل در تمرکز و خالی شدن ذهن ، تحریک پذیری تنش عضلانی ، اختلال خواب و .. است. در نهایت برای تشخیص اختلال اضطراب فراگیر، علائم نگرانی و اضطراب باید منجر به پریشانی معنا دار و اسیب در زندگی روزمره شود.