مشخصه ی اختلال خراشیدن یا کندن پوست ، کندن تکراری و اجباری پوست است . این اختلال می تواند منجر به آسیب شدید بافتی و نیاز به درمان های پوستی شود . طبق نظر متخصص وسواس خوب در طول تاریخ اختلال کندن پوست اسامی زیادی داشته است ، سندرم کندن پوست ، خراشیدن هیجانی و .... می باشد .

اختلال خراشیدن پوست بین 1 تا 5 درصد جمعیت عمومی و حدود 12 درصد در جمعیت نوجوانان مبتلا به بیماری های روانپزشکی است . این اختلال در زنان بیشتر از مردان است . ماهیت تکرار داشتن و تشریفات مشابه با اختلال وسواس دارد و به احتمال زیاد یافرادی که دچار این اختلال هستند درگیر وسواس فکری نیز می باشند . بیماران مبتلا به اختلال وسواسی جبری نیز ممکن است وسواس های فکری در مورد آلودگی ناهنجاری های پوست داشته باشند یا ممکن است در مورد صافی پوست ، چهره بی عیب و تمیز اشتغال فکر داشته باشند . طبق نظر بهترین متخصص افسردگی سایر اختلالات همراه عبارت است از اختلال کندن مو ، وابستگی به مواد ، اختلال افسردگی ، اختلال اضطرابی و اختلال بدریخت انگاری بدن می باشد . 


علت اختلال کندن پوست چیست ؟

علت اختلال کندن پوست مشخص نیست اما چندین مورد مطرح شده است که که رفتار کندن پوست تظاهری از خشم واپس زده به والدین اقتدار گر است . این بیماران برای ابراز وجود اقدام به کندن پوست و سایر رفتار های خود تخریبی می کنند . بیماران ممکن ایت به عنوان وسیله ای برای تسکین استرس کندن پوست را انجام دهند . برای مثال کندن پوست با تعارضات زناشویی ، فوت عزیزان  و بارداری های نا خواسته همراهی دارد . مطالعات روانکاوی اعتقاد دارد که پوست یک اندام شهوی می باشد و کندن یا خراشیدن پوست ممکن است منبع لذت شهوی است و در نتیجه کندن یا خراشیدن آن منبع لذت خواهد بود . بیماران ممکن است از این عواطف که در نا خود آگاه وجود دارد آگاه نباشد . بسیاری از بیماران کندن پوست را در شروع بیماری های پوستی مانند آکنه شروع می کنند ولی پس از رفع آن به این کار ادامه می دهند . نا هنجاری در انتقال دهنده های عصبی مانند سروتونین و دوپامین نیز در آن موثر هستند . 

چگونه می توانیم تشخیص دهیم که فردی به اختلال کندن پوست مبتلا است ؟

مشاوران مرکز انتخاب نو بیان می کنند که برای شناسایی این اختلال باید فرد بهطور مکرر پوست خود را بکند که در نهایت منجر به ضایعات پوستی و اقدامات مکرر برای کاهش یا توقف کردن پوست شود . کندن پوست باید به حدی باشد که عملکرد فرد را تحت تاثیر قرار دهد و آن را به طور قابل ملاحظه ای کاهش دهد . افراد ممکن است که به خاطر مصرف مواد مانند کوکائین و ..... پوست خود را بکنند که در این صورت این تشخیص درست نخواهد بود .

مشاورین تلفنی ایران بیان می کنند که شایع ترین جای بدن برای کندن پوست صورت می باشد و بعد از آن پا ها ، بازو ها ، پشت ، دست ها ، انگشتان و پوست سر می باشد . بیشتر بیماران یک ناحیه اصلی برای کندن پوست دارند اما ممکن است که نواحی دیگر پوست خود را بکنند تا آن مکان اصلی ترمیم یابد . چنین افرادی قبل از کندن پوست ، احساس تنش می کنند و پس از آن احساس تسکین می کنند . بسیاری از افراد اعتقاد دارند که کندن پوست باعث تخفیف استرس ، تنش یا سایر احساسات منفی می شود . اما زمانی که این احساس تسکینی را به دست می آورند احساس گناه می کنند و حتی به دلیل احساس شرم ممکن است که از حضور در موقعیت های اجتماعی اجتناب بورزند . چنین افرادی برای پنهان کردن کندن پوست آن را با آرایش یا لباس مخفی می کنند . همچنین باید بیان کنیم که در مواردی افراد با استفاده از موچین ، سنجاق و ناخن انجام می دهند و در مواردی با گاز گرفتن و فشردن نیز می توانند به کندن پوست خود بپردازند . 

دراماتیت ساختگی چیست ؟

در این نوع اختلال هدف کندن پوست برای ایجاد جراحت است و فرد از روش های پیچیده تری به جز خراشیدن ساده برای ایجاد ضایعات پوست استفاده می کند . این حالت در هر سنی بروز می کند ولی بیشتر در نوجوانان و جوانان دیده می شود . و باعث تاول ، زخم و ... می شود . شکل آن بیشتر به صورت خطی و عجیب است و خاشیه ی مشخص ، زاویه دار با لبه های هندسی دارد . وجود پوست کاملا سالم در کجاورت آن نشانه ی دراماتیت ساختگی است . 

درمان اختلال کندن پوست چگونه است ؟

درمان این اختلال بسیار دشوار است . اکثر بیماران به دلیل شرمساری یا اعتقاد بر این که اختلال مزبور قابل درمان نیست در پی درمان نیستند . دارودرمانی و همچنین استفاده از روش های روان درمانی مانند وارونگی عادت و درمان شناختی رفتاری می تواند تاثیر گذار باشد . در برخی از موارد برای شکستن چرخه ی پیشگیری مکانیکی از کندن پوست با ابزار های حافظتی پوست ممکن است که تاثیر گذار باشد .