محق دانستن خود و خشم همراه آن، تکبر و تفکر جادویی ویژگی های بارز افراد خودشیفته هستند. چنین افرادی رفتارشان می تواند برای لحظه ای جذاب و فریبنده و لحظه ای دیگر سرد و حساب گر باشد و یا گاهی اوقات به خشم های غیر قابل پیش بینی تبدیل شود. همه‌ی ما با چنین افرادی رو به رو می شویم و ممکن است مادر و پدر، خواهر و برادر، فرزند یا همسر، دوست و همکار و ..... باشند و افراد خودخواه همه جا هستند و هر چه زندگی ما بیشتر با زندگی آن ها در آمیخته باشد بیشتر احساس بدبختی می کنیم. ممکن است در روابطمان حس کنیم که جایی از کار می لنگد و نمی توانیم بگوییم که چیست و این موارد را ممکن است در محیط کار خود که پر از اضطراب و فشار کاری است حس کنیم اما شاید جای دیگر بیشتری تاثیر را روی ما داشته باشد مااند روابط صمیمانه با دوستان ، افراد مورد علاقه و خانواده که به زندگی معنا می بخشند. و این اختلال سبب جدایی از یکدیگر و کمرنگ شدن ارتباطات می شود. در ادامه به برخی از نشانه های بارز این افراد اشاره می کنیم.
بی شرمی:
بر اساس مطالعات روانشناسی ازدواج انسان در هر سن و جایگاهی که باشد، شرم برای او غیر قابل تحمل ترین احساس در میان احساسات انسانی است. ما اولین تجربه خود از احساس شرم را در نگاه مادر و یا دیگر نزدیکان خود احساس می کنیم، هنگامی که در حدود یک سالگی هیجانات خود را به او نشان می دهیم و به جای این که در شادی ما سهیم شود، اخم می کند و نه می گوید. برای برخی از کودکان ، این تجربه به دفعات زیادی در طی برقراری روابط اجتماعی تکرار می شود و چنان آزاردهنده است که هرگز کاملا از پس آن بر نمی آید و زندگی خود را صرف این می کنند که هر کاری که باعث ایجاد شرم در آن ها می شود، دوری کنند. تحقیقات اخیر در زمینه عصب شناسی نشان داده در سنینی که اجتماعی شدن آغاز می شود، مغز در حال رشد، هنوز آمادگی پردازش تجربه سخت و دردناک شرم را ندارد و فقدان والدینی که از نظر احساسی با کودک هماهنگ باشد در این زمان حساس می تواند مانع رشد مسیرهای لازم برای مهار این احساسات عمیقا ناخوشایند برای تمام زندگی شود. شرم برای افراد خودشیفته غیر قابل تحمل است و همواره راه هایی پیدا می کنند که هرگز آن را تجربه نکنند و از روش هایی مانند انکار، خونسردی، سرزنش و خشم از خود نشان می دهند و برای تجربه نکردن این احساس دردناک همواره از عبارت(( من هیچ تقصیری ندارم)) استفاده می کنند.
خود بزرگ بینی:
طبق گفته‌ی مشاور خانواده افراد خود شیفته خود را در مواجهه با دیگران به صورت یک مجموعه برتر و بالاتر می بینند. اما پشت این نقاب عزت نفس شکننده وجود دارد که هرگز از خوب یا حتی بسیار خوب بودن راضی نیست و اگر بهترین نباشند هیچ ارزشی ندارند. از نظر چنین افرادی اگر ارزش فرد دیگری افزایش یابد، اعتبار آن ها کاهش می یابد و اگر احساس سر افکندگی کند، می توانند با کم ارزش کردن، بی حرمتی و تحقیر یک شخص دیگر، اعتبار خود را به دست بیاورندو به همین دلیل است که خود شیفته ها اغلب سلطه جو، ایرادگیر، جاه طلب و تشنه قدرت هستند. آن ها به سادگی در تلاشند موقعیتی فراهم کنند که بیشترین فاصله را از ایراد شرم و کمبود شخصیت داشته باشند. اگر اتفاقات نا خوشایند زندگی به آن ها آسیب بزند به تحقیر کردن فرد دیگر خود را ترمیم می کنند و گاهی این کار را بسیار زیرکانه انجام می دهند.
تفکر جادویی:
طبق نظر مشاور روانشناس از روش هایی که افراد خودشیفته به کار می برند شامل مقادیر قابل توجهی تحریف و نیرنگ است و روانشناسان به آن تفکر جادویی می گویند. و علاوه بر آن از روش های آسیب زننده دیگری نیز برای تحریف واقعیت استفاده می کنند که مهلک ترین آن ها، فرایندی است که به وسیله ی آن تمام احساسات شرم آوری که در وجودشان ایجاد شده را به شخص دیگری منتقل می کنند و آن را فرافکنی می نامند. بیشتر والدین از این فرافکنی استفاده می کنند و بچه هایی که در چنین محیطی بزرگ می شوند معمولا از عزت نفس کمی برخوردارند. تفکر جادویی، رویابافی همراه با سوء استفادع از دیگران از طریق رهایی از شرم و بی اهمیت دانستن دیگران، همگی تلاش هایی است که از جانب فرد حود شیفته برای رهایی از احساس نقص و بی ارزش بودن صورت می گیرد. این موارد موانعی برای احساس صمیمیت و پذیرش ایجاد می کنند و در رابطه با چنین شخصیتی، هیچ گاه نخواهید فهمید که دوست داشته شدن و ارزشمند بودن برای آن چه که واقعا هستید، چه حسی دارد. و در بد ترین حالت، آسیب های پایان پذیر، شما را سردرگم کرده و عزت نفس شما را از بین می برد.
مواردی نظیر حسادت، استحقاق، مرز های نا سالم و .... نیز هستند که این افراد دارا می باشند. اگر که با چنین اشخاصی در ارتباط هستید جهت حفظ زندگی خود با آن ها و یا رهایی از مشکلات با آن ها با مشاوران مراکز روانشناسی در ارتباط باشید.
دیدگاه خود را بنویسید