وقتی از یک فرد می‌پرسیده می‌شود که آیا شخصیت خود شیفته ای دارد چه معنایی دارد، ممکن است برخی از علائم و نشانه‌های آن را تشخیص دهند. شخصی که دارای اختلال شخصیت خودشیفته است، به عنوان یک مرکز جهانی برای خودش حس می‌کند و اغلب به طور ناخودآگاه تمایلاتی دارد که با رفتارهای خودمرکزانه و نادیده‌گرفتن نیازهای دیگران همراه است.

تعریف اختلال شخصیت خودشیفته

مرکز مشاوره ازدواج تاکید دارد اختلال شخصیت خودشیفته یک اختلال شخصیتی است که با علاقه بیش از حد به خود، نیاز به تحسین دیگران و عدم توجه به احساسات و نیازهای دیگران همراه است. افراد مبتلا به این اختلال ممکن است ادعای خود را بالاتر از واقعیت بنمایند و به دنبال تحقیر دیگران یا به دنبال افتخاراتی باشند که به طور انحصاری به خودشان مربوط می‌شود.

ویژگی‌های شخصیت نارسیستی:

یکی از ویژگی‌های بارز افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته، بالاترین درجه از اعتماد به نفس است. آنها اغلب به خودشان افتخار می‌کنند و از توانایی‌ها و ویژگی‌های خود به شدت مغرورند. آن‌ها احساس می‌کنند که باید به عنوان شخصیتی منحصر به فرد و بی‌نظیر شناخته شوند و باید مورد توجه و تحسین دیگران قرار گیرند.

آیا همه افرادی که اعتماد به نفس بالایی دارند، مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته هستند؟

طبق گفته ی مشاور خانواده خوب خیر، اعتماد به نفس بالا به تنهایی نشانه‌ای از اختلال شخصیت خودشیفته نیست. این تنها نقطه شروعی برای شناسایی اختلال است و نیازمند ارزیابی دقیق‌تر از سوی متخصصین است.

علاوه بر این، آن‌ها اغلب به دیگران نگاهی از بالا دارند و به طور مداوم سعی می‌کنند که قدرت و کنترل را در روابط خود داشته باشند. این افراد به طور مداوم به تحقیر دیگران روی می‌دهند و اغلب از افراد دیگر به عنوان ابزار برای رسیدن به اهداف شخصی استفاده می‌کنند. آن‌ها ممکن است احساس کنند که به تحقیر و کنترل دیگران نیاز دارند تا احساس خودشان از قدرت و ارزش را تأمین کنند.

به عنوان یک نتیجه، روابط آن‌ها با دیگران معمولاً پر از تنش و ناهماهنگی است، زیرا آن‌ها به دیگران به عنوان ابزار برای تأمین نیازهای خود نگاه می‌کنند و اغلب از آن‌ها بی‌احترامی می‌کنند.

بله، به طور کلی افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته، علاوه بر ویژگی‌های نارسیستی، ممکن است دارای ویژگی‌های دیگری نیز باشند که نشان‌دهنده ابعاد دیگری از اختلال شخصیتی آنها است. در ادامه به توضیح بیشتری از این ویژگی‌ها پرداخته می‌شود:

کمبود احساسات متعالی:

کلینیک روانشناسی تاکید دارد افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته ممکن است دشواری در ابراز و تجربه احساسات متعالی مانند عشق، ترحم و همدردی داشته باشند. آن‌ها ممکن است به دلایلی نظیر عدم توجه به احساسات دیگران یا تمرکز بیش از حد بر روی خودشان، احساسات خود را کنترل و کاهش دهند.

نیاز به تحسین مداوم:

یکی از ویژگی‌های افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته نیاز مداوم به تحسین و توجه دیگران است. آن‌ها اغلب به دنبال تأیید و تصدیق از سوی دیگران هستند و این نیاز به تحسین و تأیید، برای آن‌ها بسیار حیاتی است.

عدم توانایی در ابراز همدلی و همدردی:

افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته ممکن است دشواری در ابراز همدردی و همدلی با دیگران داشته باشند. آن‌ها ممکن است احساسات و نیازهای دیگران را نادیده بگیرند و تنها به تأمین نیازهای شخصی خود اهمیت بدهند.

مرکز مشاوره ازدواج تاکید دارد با توجه به این ویژگی‌ها، روابط افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته ممکن است با چالش‌هایی مواجه شود و نیاز به درمان و مداخله مناسب داشته باشند تا بتوانند رفتارهای ناسازگار خود را تغییر دهند و روابط سالم‌تری برقرار کنند.

روابط و تاثیرات

روابط افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته معمولاً پر از چالش‌ها و مشکلات است. آن‌ها اغلب نمی‌توانند به درستی با احساسات و نیازهای دیگران ارتباط برقرار کنند و به دلیل تمرکز بیش از حد بر خودشان، قادر به توجه به نیازها و احساسات دیگران نیستند. این مسئله باعث می‌شود که روابط آن‌ها با دیگران دچار تنش، ناهماهنگی و خشونت شود.

در روابط عاطفی، افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته ممکن است عمداً به دیگران آسیب برسانند و از آن‌ها به عنوان ابزار برای رسیدن به اهداف شخصی استفاده کنند. آن‌ها نمی‌توانند به طور واقعی از احساسات عمیق و صادقانه در روابطشان بهره‌مند شوند و ممکن است از روابط برای تأمین نیازهای خودشان بهره‌برداری کنند.

کلینیک روانشناسی نشان می دهد در محیط کاری، افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته ممکن است به دیگران احساس عدم ارزش دهند و سعی کنند تا کنترل و قدرت را در محیط کار خود به دست آورند. این ممکن است باعث ایجاد محیطی تنش‌زا و ناسازگار برای همکارانشان شود و باعث تعارض‌ها و مشکلات سازمانی شود.

به طور کلی، روابط افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته پر از مشکلات است و نیاز به درمان و مداخله مناسب دارد تا بتوانند الگوهای رفتاری خود را تغییر داده و روابط سالم‌تری برقرار کنند.