سندرم نقص اکتسابی ایمنی یا ایدز تظاهر طیفی از اختلالات ناشی از اختلال عملکرد ایمنی بدن است که بر اثر عفونت حاصل از ویروس نقص ایمنی انسانی ایجاد می شوند. این سندرم در همه ی کشورهای جهان، در گروه های سنی متفاوت، نژاد های مختلف و در هر دو جنس مشاهده می شود و ایدز تنها یک مشکل بهداشتی نیست، بلکه یک مشکل اجتماعی، فرهنگی نیز به حساب می آید. بیماران متلا به ایدز بسیار آسیب پذیرند و به علت پیش داوری و ترس از سرایت بیماری، این بیماری در مورد انتخاب مسکن، شغل، مراقبت های بهداشتی و حمایت عمومی مورد تبعیض قرار می گیرند. رفتارهای نا مناسب و تحقیر آمیز ، موجب انزوای بیماری گشته و فرصت های آموزش، درمان و حتی یک زندگی معمول در اجتماع را از وی می گیرد. وحشت از مرگ، طرد وتنهایی، انگ اجتماعی،از دست دادن شغل و بدنامی از طرف دوستان و آشنایان و خانواده سبب می شود آن هایی که گمان می کنند ممکن است آلوده باشند وضعیت خودشان را تاجایی که مقدور است مخفی نگه دارند که این موجب گسترش آلودگی می شود. و به همین دلیل این بیماران باید از خدمات حمایتی بهره مند باشند.

راه های انتقال این بیماری چگونه است؟

طبق نظر سکس تراپ خوب تماس با جنس مخالف روش عمده ی انتقال در اکثر نواحی دنیاست. ویروس در مایع منی و نیز ترشحات رحم افراد آلوده وجود دارد و می تواند از مرد به زن و از زن به مرد طی مراقبت انتقال یابد. وجود سایر بیماری های مقاربتی به طور همزمان، به خصوص بیاری هایی که با زخم تناسلی همراه هستند به میزان زیادی انتقال را تسهیل می کند.

 مورد دیگر استفاده از سوزن مشترک برای تزریق دارو به راحتی سبب انتقال ویروس می شود و همچنین نوزادانی که مادران آن ها درگیر با این ویروس هستند امکان دارد که مبتلا شوند اگر بخواهیم به طور خلاصه بیان کنیم استفاده از سوزن های مشترک، تماس جنسی ، عبور از جفت یا عبور از کانال زایمانی و شیر دادن و استفاده از لواطم پزشکی غیر استریل است. 

چه افرادی بیشتر در معرض این خطر قرار دارند؟

معتادین تزریقی، همسران افراد مبتلا، شرکای جنسی افراد مبتلا، افرادی که شرکای جنسی متعدد و تماس های جنسی خارج از روابط زناشویی دارند، مبتلایان به هپاتیت و سل، افرادی که خلکوبی می کند، مبتلایان به بیماری های آمیزشی و فرزندان مادران آلوده.

ایدز از چه راه هایی قابل سرایت نیست؟

بر اساس گفته روانشناس خانواده تماس معمولی افراد در اجتماع، دست دادن، استفاده از وسایل غذاخوری مشترک، استفاده از استخر عمومی و یا توالت عمومی، بغل کردن و بوسیدن، لمس کردن دستگیره ها، گوشی و هر چیز عمومی دیگر، آب و غذا، تماس با اشک و عرق بیمار، خوابیدن در یک اتاق یا نفس کشیدن در محیط مشترک، سرفه و عطسه.

این بیماری چه عوارضی را به همراه دارد؟

از عوارض های مهم این بیماری می توان به مواردی نظیر اختلالات پوستی مخاطی،کاهش وزن و بی اشتهایی،تب غیر قابل توجیه، مشکلات گوارشی، سرطان، بیماری های دستگاه عصبی مانند ضعف تمرکز، کاهش حافظه، کند شدن فریندهای تفکر، اختلال عملکرد حرکتی، ناهنجاری های رفتاری که با مردم گریزی و بی احساسی مشخص می شود. افسردگی شدید، اختلال در راه رتن، سردرد های شدید، تشنج، بی حالی، ضعف، بی اختیاری ادراری و انواع عفونت های مغزی در این بسیار شایع هستند. بیماری های ذات الریه و شیوع سل و عفونت های قارچی در بیماران ایدز بیشتر است.

از سایر عوارض این عفونت می توان به اختلالات کلیوی، عضلانی، مفصلی و شکایات عضلانی اسکلتی مانند ضعف عضلانی و درد شدید مفاصل نیز بسیار شایع هستند.

توصیه های مهم برای پیشگیری چیست؟

طبق مطالعات مطب روانشناسی در صورتی که تاکنون رفتارهای مخاطره آمیز جنسی داشته اید یا به هر دلیلی امکان آلودگی شما با این ویروس است، حتما با یک متخصص عفونی در ارتباط باشید و تا مطمئن نشدن این قضیه خون اهدا نکنید و رابطه جنسی نداشته باشید. زوجین نیز بهتر است هنگام ازدواج و قبل از بارداری این تست را انجام دهند و در صورتی که خود و یکی از اعضای خانواده به بیماری دیابت مبتلا هستید، از سرنگ های مشترک جهت تزریق دارو استفاده نکنید. یکیاز نکات دیگری که باید در نظر بگیرید این است که در انتخاب دندان پزشک خود دقت کنید و جلوگیری از تماس جنسی مشکوک و بی بند و باری جنسی بهترین راه برای جلوگیری از ابتلا به عفونت و سایر بیماری های مقاربتی است. و فراموش نکنید که هیچ گاه نمی توان فقط با نگاه به طرف مقابل و قضاوت ظاهری، مطمئن شد که با یک ناقل یا مبتلا به ایدز مواجه نیستیم. هر فرد ظاهرا سالمی که در محل کار، مدرسه، استادیوم ورزشی و .... ملاقات می کنیم، ممکن است بدون آن که حتی خود آگاه باشد ناقل این ویروس باشد و در حالی که واقعا سالم به نظر می رسد، ویروس را به فرد دیگری منتقل کند، پس جانب احتیاط را حفظ کنید. این متن به منظور روز جهانی مبارزه با ایدز نوشته شده است و جهت آشنایی همه ی انسان ها با این عفونت خطر ناک است. از آن جایی که وجود این بیماری بسیاری از جنبه های زندگی فرد را با مشکل مواجه می کند و به دلیل خطرناک بودن آن بهتر است که آشنایی لازم با این بیماری و راه هایی که می توان از آن پیشگیری کرد را مطرح کنیم. همانطور که در قسمت چیشگیری اشاره کردیم رعایت کردن بسیاری از صول و بهداشت و جلوگیری از بی بند و باری های جنسی می تواند به میزان بسیار زیادی از بروز این بیماری خطرناک جلوگیری کند.