روابط عاطفی نقش بسیار مهمی در زندگی ما دارند و میتوانند منبع بزرگی از خوشبختی و رضایت باشند. اما این روابط زمانی میتوانند سالم و پایدار باشند که هر دو طرف از نظر روانی در وضعیت مناسبی قرار داشته باشند. شناخت و درک اختلالات روانی که میتوانند بر رابطه تأثیر منفی بگذارند، اهمیت زیادی دارد. در این مقاله به بررسی برخی از اختلالات روانی خواهیم پرداخت که اگر یکی از طرفین به آنها مبتلا باشد، ممکن است بهتر باشد از ادامه رابطه خودداری کنید.
اختلالات روانی میتوانند به شدت بر روابط عاطفی تأثیر بگذارند.مشاور قبل از ازدواج می گوید سلامت روانی نه تنها بر رفتارها و احساسات فرد تأثیر میگذارد، بلکه بر توانایی او در برقراری و حفظ ارتباطات سالم نیز تأثیرگذار است. اگر یکی از طرفین رابطه به اختلال روانی مبتلا باشد، ممکن است مشکلاتی همچون عدم درک متقابل، ناتوانی در برقراری ارتباط مؤثر و حتی خطر آسیب رساندن به خود و دیگران به وجود بیاید.
اختلال شخصیت مرزی
افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی اغلب دچار نوسانات شدید عاطفی و رفتاری هستند. این افراد ممکن است در یک لحظه عاشقانه و مهربان باشند و در لحظه دیگر به شدت خشمگین و انتقامجو. این نوسانات میتوانند زندگی را برای شریک عاطفی آنها بسیار سخت کنند. روابطی که یکی از طرفین دچار این اختلال است، معمولاً با تنشهای زیادی همراه است و ادامه آن ممکن است به سلامت روانی طرف مقابل آسیب برساند.
اختلال خودشیفتگی
افراد خودشیفته به طور مداوم به تحسین و توجه دیگران نیاز دارند و اغلب احساس میکنند که از دیگران برتر هستند. این افراد معمولاً درک عمیقی از احساسات و نیازهای شریک عاطفی خود ندارند و بیشتر به فکر رفع نیازهای خود هستند. روابط با افراد خودشیفته معمولاً نابرابر است و ممکن است شریک عاطفی احساس کند که همیشه در سایه قرار دارد و نیازهایش نادیده گرفته میشوند.
اختلال پابستگی
افراد مبتلا به اختلال وابستگی بیش از حد به دیگران وابسته هستند و نیاز مداوم به تأیید و حمایت دارند. این افراد اغلب ناتوان از تصمیمگیری مستقل هستند و به شدت به شریک عاطفی خود تکیه میکنند. روانشناس خانواده تاکید دارد این نوع رابطه میتواند باعث احساس خفگی در طرف مقابل شود و او را از نظر عاطفی خسته کند.
اختلال وسواسی جبری
اختلال وسواسی جبری باعث میشود که فرد مبتلا به انجام مداوم رفتارهای خاصی بپردازد یا افکار مزاحم و تکراری داشته باشد. این رفتارها و افکار میتوانند بر زندگی روزمره و روابط شخصی تأثیر منفی بگذارند. زندگی با فردی که دچار وسواس است، نیاز به صبر و تحمل زیادی دارد و ممکن است رابطه را تحت فشار قرار دهد.
اختلال پارانویید
افراد پارانوید به شدت مشکوک به دیگران هستند و به راحتی به دیگران اعتماد نمیکنند. این افراد دائماً در حال جستجوی نشانههایی هستند که تأیید کننده سوءظنهایشان باشد. در روابط عاطفی، این شک و سوءظنها میتوانند باعث ایجاد تنش و درگیریهای مداوم شوند. اگر شریک زندگی شما دچار اختلال پارانویا باشد، ممکن است احساس کنید که دائماً تحت نظر هستید و هر حرکت شما تحت سؤال قرار میگیرد. چنین شرایطی میتواند باعث فرسایش رابطه و حتی جدایی شود.
اختلال ضد اجتماعی
افراد مبتلا به اختلال ضد اجتماعی معمولاً به قوانین و هنجارهای اجتماعی احترام نمیگذارند و رفتارهای بیرحمانه و غیر اخلاقی از خود نشان میدهند. بر اساس مطالعات کلینیک روانشناسی این افراد ممکن است دروغ بگویند، تقلب کنند و به دیگران آسیب برسانند بدون اینکه احساس گناه یا پشیمانی داشته باشند. رابطه با فردی که این اختلال را دارد میتواند خطرناک باشد و حتی ممکن است به خطرات جانی منجر شود. توصیه میشود در صورت مشاهده چنین رفتارهایی، سریعاً از ادامه رابطه خودداری کنید.
اختلال دو قطبی
اختلال دو قطبی با نوسانات شدید خلقی همراه است که میتواند زندگی فرد و اطرافیانش را به شدت تحت تأثیر قرار دهد. فرد مبتلا به دو قطبی ممکن است دورههایی از شور و شوق و انرژی بالا را تجربه کند که به دنبال آن دورههایی از افسردگی شدید و بیانرژی بودن به وجود میآید. این نوسانات میتوانند باعث ایجاد چالشهای زیادی در رابطه شوند، به ویژه اگر فرد مبتلا درمان مناسب دریافت نکند. زندگی با فردی که دچار اختلال دو قطبی است، نیاز به درک و حمایت زیادی دارد، اما اگر این اختلال مدیریت نشود، میتواند رابطه را به شدت تحت فشار قرار دهد.
اختلال افسردگی
افسردگی مزمن میتواند تأثیرات عمیقی بر روابط عاطفی داشته باشد. فرد مبتلا به افسردگی ممکن است علاقه و انگیزه خود را برای فعالیتهای روزمره و حتی رابطه خود از دست بدهد. این افراد ممکن است به طور مداوم احساس ناامیدی و بیارزشی کنند که میتواند بر شریک عاطفیشان تأثیر منفی بگذارد. اگرچه حمایت از فرد مبتلا به افسردگی مهم است، اما ادامه رابطه با فردی که درمان مناسب دریافت نمیکند، میتواند به سلامت روانی شما نیز آسیب برساند.
اختلال اضطراب فراگیر
افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر دائماً نگران هستند و اغلب نمیتوانند این نگرانیها را کنترل کنند. روانشناس قبل ازدواج می گوید این اضطراب مداوم میتواند بر زندگی روزمره و روابط عاطفی تأثیر منفی بگذارد. شریک عاطفی فرد مضطرب ممکن است احساس کند که دائماً تحت فشار است و نمیتواند انتظارات غیر منطقی او را برآورده کند. روشهای مدیریت استرس و درمانهای مناسب میتوانند به کاهش تأثیرات منفی این اختلال بر رابطه کمک کنند، اما اگر اضطراب به طور مزمن ادامه یابد، ممکن است ادامه رابطه دشوار باشد.
اختلال دلبستگی نا ایمن
افرادی که دچار اختلال دلبستگی ناایمن هستند، معمولاً از ترک شدن و عدم پذیرش توسط دیگران میترسند. این ترسها میتوانند باعث شوند که این افراد در رابطه به شدت محتاج توجه و تأیید شوند و حتی به رفتارهای کنترلگرانه یا وابستگی بیش از حد روی بیاورند. از نظر روانشناس خانواده چنین رفتاری میتواند باعث ایجاد تنش و خفگی در رابطه شود. برای داشتن یک رابطه سالم، هر دو طرف باید احساس امنیت و اعتماد داشته باشند؛ اما اگر یکی از طرفین دائماً نگران از دست دادن دیگری باشد، این رابطه به طور طبیعی دچار مشکل خواهد شد.
اختلال هراس اجتماعی
افراد مبتلا به هراس اجتماعی از قرار گرفتن در موقعیتهای اجتماعی و تعامل با دیگران میترسند و ممکن است از فعالیتهایی که نیاز به تعامل اجتماعی دارند، اجتناب کنند. این اختلال میتواند باعث شود که شریک عاطفی فرد مبتلا احساس کند که از جمعهای اجتماعی و فعالیتهای مشترک محروم شده است. روابط با فرد مبتلا به هراس اجتماعی ممکن است به دلیل عدم تمایل او به شرکت در فعالیتهای اجتماعی تحت فشار قرار گیرد. در چنین شرایطی، مراجعه به روانشناس و استفاده از روشهای درمانی مناسب میتواند به بهبود رابطه کمک کند.
اهمیت مشاوره و درمان
یکی از مهمترین عواملی که میتواند به بهبود روابط عاطفی کمک کند، مراجعه به مشاوره و دریافت درمانهای مناسب است. مشاوره به افراد کمک میکند تا بهتر با مشکلات خود و شریک عاطفیشان کنار بیایند و راهحلهایی برای بهبود رابطه پیدا کنند. مطالعات کلینیک روانشناسی نشان می دهد اگر یکی از طرفین رابطه به اختلال روانی مبتلا باشد، درمان میتواند به کاهش تأثیرات منفی این اختلال بر رابطه کمک کند. مراجعه به روانشناس و استفاده از روشهای درمانی مناسب میتواند به بهبود کیفیت زندگی و رابطه کمک کند.
نتیجه گیری
روابط عاطفی زمانی سالم و پایدار هستند که هر دو طرف از نظر روانی در وضعیت مناسبی قرار داشته باشند. اگر یکی از طرفین به اختلالات روانی مبتلا باشد و این اختلالات به طور مناسب مدیریت نشوند، ممکن است رابطه به مرور زمان به یک منبع استرس و فشار تبدیل شود. تصمیمگیری آگاهانه در مورد ادامه یا خاتمه یک رابطه بسیار اهمیت دارد و گاهی بهترین راه برای حفظ سلامت روانی و عاطفی خود، پایان دادن به رابطه با فردی است که به اختلالات روانی جدی مبتلا است.
دیدگاه خود را بنویسید