چند حالت ویرانگر که به صورت گفت و گو در زندگی مشترک هستند و بسیار به رابطه ها لطمه وارد می کند که  به منظور  اشنایی زوجین با ان ها به توضیح مختصری از ان ها می پردازیم.

مشاور قبل از ازدواج درباره این مورد می گوید نخستین گفت و گوی ویرانگر یافتن مقصر است  این گفت و گو الگوی بن بستی از سرزنش متقابل است که عملاً زوجها را از هم دور می کند و جلوی تعامل مثبت و ایجاد پناهگاه امن را می گیرد. زوجها به هم حمله می کنند و هر کدام دیگری را مقصر قلمداد می کند و آن دیگری هم از خودش دفاع کرده و تقصیرها را متوجه طرف مقابل می‌کند بسیاری از زوجها لااقل برای دوره کوتاهی درگیر این بازی میشوند؛ اما زوجهای ناموفق اغلب اسیر این گفت و گوی آسیب زا هستند. اساس این گفت و گو بر فعال سازی یک مکانیسم ذاتی و کاملاً آشناست؛ همه ما از کودکی به خوبی آموخته ایم که در برابر حمله از خودمان دفاع کنیم.

ناگهان کنترل از دستمان خارج میشود و از هر چیزی که تصور می کنیم می تواند این کنترل را به ما برگرداند استفاده می.کنیم گاهی این کار را با صحبت های تند و منفی با شریک زندگیمان انجام میدهیم؛ گاهی با خشمی واکنشی یا به صورت ضربه ای پیشگیرانه حمله می کنیم.

در این حالت آنچه برای ما واضح است رفتار طرف مقابلمان است که آن را به خوبی می بینیم و حس می کنیم؛ اما برایمان سخت است که اثرات واکنشهایمان را روی طرف مقابل ببينيم.

ما به جای کل ماجرا، روی هر کدام از واکنش های طرف مقابل تمرکز می کنیم. وقتی در این الگوی منفی گرفتار شدیم همیشه منتظر حمله هستیم و وقتی فکر می کنیم که  طرف مقابل قصد این کار را دارد  گاهی پیش دستی می کنیم که این کار قطعاً فقط سبب تقویت این الگوی منفی می شود. تنها راه توقف این بازی مخرب، این است که دو طرف درک کنند اینکه   اشتباهات یکدیگر را با داد و بیداد بازگو کنند تا حرف خودشان را ثابت کنند، نه تنها مشکلی را حل نمی کند بلکه آنها را از هم دورتر می کند. در حالی که لازم نیست که یک طرف حتماً مقصر باشد، به خصوص که کمتر پیش می آید که رفتار منفی یا نادرست طرف مقابل، از روی عمد و واقعاً برای اذیت و آزار ما انجام شده باشد.مرکز مشاوره تاکید دارد که  در فضای مثبت و صمیمانه اصلاً کار به یافتن مقصر و محکوم کردن یکدیگر نمی رسد، چون هر دو نفر به راحتی از هم معذرت خواهی کرده و تلاش می کنند که چنین اتفاقی دوباره تکرار نشود.

دومین گفت و گوی ویرانگر از نظر مشاور خانواده  حمله  وعقب نشینی است که این حالت موقعیت متفاوتی از جنگ و دعوای زوج ها است. در این حالت، تنها یکی حمله می کند و دیگری معمولاً ساکت و آرام است. این امر به صورت ارادی یا براساس عادت اتفاق می افتد . در چنین موقعیتی احتمال درگیری فیزیکی کمتر از حالت اول است، ولی برای کسی که حمله می کند ناامید کننده و برای کسی که آرام و ساکت بوده، خسته کننده و اعصاب خردکن است. واقعیت این است که در همه ی ازدواج ها، لحظات اعتراض وجود دارد، اما وقتی پیوند اساسی مطمئنی وجود داشته باشد این اعتراض ها کم و بیش به راحتی حل وفصل می شوند  و حتی عامل تقویت رابطه خواهند بود. اما وقتی الگوی حمله عقب نشینی باشد دو طرف ناخواسته در دایره ای بسته گرفتار میشوند و احساس می کنند که تلاشهای آنها برای شکستن این حلقه به جایی نمی رسد.


سومین گفت و گوی ویرانگر از نظر مشاور قبل از ازدواج  پیام های طعنه آمیزاست .  پیام های طعنه آمیز، یا نیش دار اغلب بیانگر ناخشنودی و ابراز غیر مستقیم پرخاشگری فرد هستند. این پیامها معمولاً به صورتی ابراز میشوند که احساس یا مفهومی را درست برعکس معنای ظاهری پیام منتقل کنند  که این نیز در رابطه ی بین افراد اسیب رسان و مخرب است . 

چهارمین گفت و گوی ویرانگراز نظر مرکز مشاوره  انکار است.  اگر شیوه های پیشین را نوعی بازی متقابل در نظر بگیریم در اینجا می توانیم بگوییم که دو طرف احتمالاً پس از تلاشهای مأیوس کننده بسیار دست از بازی کشیده اند و به نظر می رسد دیگر هیچ چیزی برایشان مهم نیست میتوان به راحتی مشاهده کرد که هر دو نفر در لاک دفاعی فرورفته اند و سعی میکنند طوری برخورد کنند که انگار هیچ احساس و نیازی ندارند؛ جز اینکه تنشی واضح در فضا وجود دارد و رنج در چهره آنان نمایان است. در این مرحله زوجها معمولاً نسبت به هم با احترام رفتار می کنند و حتی درباره مسائل عملی با هم مشارکت می کنند. اما با اینکه همه چیز عادی و آرام به نظر می رسد، دیگر هیچ گونه رابطه احساسی از هر نوعی چه مثبت و چه منفی بین آنها وجود ندارد. در این حالت اگر زوج کمک نگیرند و این روند ادامه داشته باشد، لحظه ای فرامی رسد که به مرور زمان سردی بیشتر شده و رابطه به سمت نابودی و جدایی پیش می رود.