برخی مشکلات و رفتارهایی در کودکان هستند که اگر نادیده گرفته شوند ممکن است تا بزرگسالی ادامه پیدا کنند و یا زندگی او را تحت تاثیر قرار دهندو همچنین برخی از این عادت و مشکلات خبر از فشارهای درونی میدهد و به همین دلیل هرگونه رفتار غیر عادی را مهم تلقی کنید و در جهت درمان آن اقدام نمایید. برخی از آن ها عبارت اند از:

کودک و راه رفتن در خواب:

 راه رفتن در شمار اختلالات خواب است و ممکن است که چندبار در زندگی کودک اتفاق بیفتد و ارتباطی به سن و سال کودک ندارد و بعد از مدتی از بین می رود. راه رفتن در خواب شامل کودکان حساس، عصبانی، بی قرار و وابسته به مادر می باشد. طبق نظر روانشناس خانواده دعوا ها و مشاجرات خانوادگی یکی از مهم ترین پدید آورنده این اختلال هستند و کودک در چنین حالتی به کسی آسیب نمی زند و وقتی با مانعی برخورد کند از خواب بیدار می شود و بعد از آن به خواب برود. برای درمان این اختلال باید برای کودک امنیت و آرامش در محیط خانه ایجاد کنیم و به صورت فیزیکی و کلامی به کودکمان ابراز علاقه کنیم و علت عصبانیت و بی قراری های کودک خود را شناسایی و رفع کنیم و ساعاتی رابرای تفریح و گردش کودک در نظر بگیریم و از آن غافل نشویم و از هر گونه مشاجره و ... در نزد کودک بپرهیزیم.

کودک و شب ادراری:

طبق نظر مشاور شب ادراری را زمانی می توانیم به کودک بگوییم که سن او از سه سال گذشته باشد و شب ادراری یکی از شایع ترین علایم اختلالات هیجانی کودکان می باشد. و البته شب ادراری در مواردی علت جسمانی دارد و باید توسط پزشک درمان شود و همچنین به دلیل آشفتگی های روانی و عاطفی می باشد. در چنین شرایطی والدین باید نزدیکی بیشتری با فرزند خود از لحاظ عاطفی داشته باشندو شب ادراری را زشت و بد ندانند و به کودک آموزش دهند مه قبل از خواب مثانه خود را خالی کند و مادر تا لحظاتی قبل از خواب کودک همراهش در بستر کودک باشد و با کودک همدلی داشته باشد.

کودک و مکیدن انگشت:

مکیدن انگشت تا حدود دو سالگی مشکل ساز نیست ولی بعد از دو سالگی که کودک می تواند به راحتی راه برود و اشیا را لمس کند ممکن است برای کودک خطرناک باشد و معمولا با افزایش سن این رفتار کمتر می شود ولی اگر کاهش پیدا نکند نیازمند درمان برای ترک این عادت خواهد بود. بر اساس گفته مشاوران مراکز تخصصی مشاوره تنبیه کردن و غر زدن کار خوبی برای ترک این عادت نیست و حتی باعث بیشتر شدن این رفتار خواهد شد و حتی کارهای قدیمی مانند چسب زدن، تلخ کردن انکشت و ... مناسب نیستند و باعث ناآرامی و در نتیجه شدت یافتن تکرار این عمل می شود. معمولا وقتی که کودکان وسیله دیگری برای آرام شدن بیایند، آن را جایگزین مکیدن می کنند. 

کودک و لکنت زبان:

بیان کلمات به صورت شکسته، ناقص و بریده شده را لکنت زبان می گویند و احتمال مبتلا شدن به آن از سنین 3 تا 5 سال می باشد. فشار روانی و فشار آوردن بیش از حد به کودک برای صحبت کردن، ترس های نا گهانی مانند ترسیدن از حیوانات، تقلید و الگو برداری از دیگران، عدم تعادل بین احساس و بیان به این صورت که گاهی احساسات و عواطف کودک رشد پیدا می کنند ولی زبان گفتاری کودک قادر به بیان آن نیست و در نتیجه باعث ایجاد فشار روانی در کودک شده و منجر به لکنت می شود و حساسیت بیش از حد ، عدم اعتماد به نفس، لضطراب و خودباوری منفی در بیشتر شدن این اختلال تاثیر دارند. برای درمان کودک و کاهش لکنت والدین باید به صورت کلامی و فیزیکی یعنی نوازش و بغل و ... از کودک خود حمایت کنند و دوست داشتن خود را نشان دهند و همچنین سخن کودک خود را قطع نکنند و زمانی را برای شنیدن حرف های فرزندشان در نظر بگیرند که کودک می تواند در آن زمان به راحتی صحبت کند و سعی کنید با روانپزشکان و روانشناسان مجرب مشورت کنید.

کودک و ناخن جویدن:

ناخن جویدن نشانه تنش و اضطراب کودک می باشد و این مورد بیشتر در کودکان بزرگ تر است و کودک به این صورت به اضطراب های درونی اش چیره می شود و معمولا کودکان مضطرب به ناخن جویدن مبتلا می شوند که گاهی تا مجروح کردن انگشتان پیش می روند زیرا که این کار باعث تسکین آن ها می شود. و به محض رها کردن این کار ، دچار اضطراب می شوند و دوباره این کار را شروع می کنند. ممکن است که این اختلال برای کمک کرذن فشار روانی یعنی اضطراب، تقلید از دیگران، و یا به هنگام التهاب لثه و همچنین در کودکان خجالتی ایجاد شود.  بر اساس مطالعات روانشناسی ازدواج و خانواده والدین باید وقت بیشتری را برای این کودکان اختصاص دهند و او را سرگرم کنند و از او به طور مرتب ایراد نگیرند و تذکر ندهند و حتی توهین و مسخره نکنند زیرا سبب افزایش این عادت خواهد شد و سعی کنید که علت این مشکل را پیدا کنید سپس راه حل لازم را برای او فراهم کنید.